Trasa: Embūte – Durbe – Grobina – Lipawa – Rucava – Dunika – Embūte
Dawne kroniki i skandynawskie kamienne runy przedstawiają Kurów jako zdolnych żeglarzy, rabusiów, wojowników i handlarzy, którzy w czasie pokoju stawali się wybornymi rolnikami i hodowcami zwierząt. Jeśli wierzyć mitom, Duńczycy wznosili w swoich kościołach takie oto modły: „Bogowie, chrońcie nas przed Kurami”. Co było źródłem kurońskich zdolności i siły? Przekonasz się o tym stojąc obok największych grodzisk i pomników przyrody na terenie Kurlandii.
W swoim czasie w Embūte znajdował się jeden z największych kurońskich zamków, w którym rządził siejący grozę Indulis wspomagany przez samego Jodsa. Dowodem kurońskiej siły jest m.in. jedna z najważniejszych bitew stoczonych XIII wieku, bitwie pod Durbe, gdzie ramię w ramię walczyli Łotysze i Litwini ostatecznie pokonując Krzyżaków.
Grobina, znana wcześniej jako Jūrpils (Seeburg), była ważnym ośrodkiem kurońskim i skandynawskim, który można zwiedzać w interaktywny sposób w centrum turystyki aktywnej Obóz kurońsko-wikiński. U ujścia rzeki Aland można wskoczyć na kurońską łódź i wyruszyć na grabieżczą wyprawę do Grobiny.
Artefakty ważne z punktu widzenia kurońskiej historii przechowuje Muzeum w Lipawie. W parku przyrody Pape można z kolei zobaczyć konie i tury. Rumaki były niezastąpionymi pomocnikami Kurów w czasie wojny, na wierzchowcach bowiem byli w stanie szybko poruszać się po terenach zalesionych. Ważnym elementem życia była również zbroja wojowników, o czym świadczą rojsty w miejscowości Dunika, gdzie odkryto starożytne kurońskie znaleziska. Dziś bagna Dunika są pięknym miejscem dla turystów i miłośników przyrody, znajduje się tutaj najdłuższy na Łotwie szlak turystyczny biegnący przez teren bagnisty.
Trasa obejmuje ponadto Dom Rzemiosła w Lipawie, zagrodę w miejscowości Pape Koni, wioskę rybacką Vītolnieki, gospodarstwo etnograficzne Zvanītāji, a także święte źródło Leju Svētavots.
Opinie