Drzewa, w tym dęby, były przez Litwinów czczone z kilku powodów: drzewo i jego życie porównywano do człowieka i jego żywota; drzewa były domem dla duchów, w tym duchów przodków oraz bogów; bardzo wysoko ceniono właściwości lecznicze drzew. Szlak biegnie wzdłuż cienistego, dzikiego i dziewiczego zarazem lasu. Podążając ścieżkami przyrodniczymi w leluńskim rezerwacie botaniczno-zoologicznym, ujrzymy pierwotne, okazałe dęby północnego pasma środkowoeuropejskich lasów liściastych, dywan efemeryd kwitnących na wiosnę, jesienne bogactwo kolorów i naturalny potok. Las w Lelunach zajmuje powierzchnię ponad 300 ha, w tym rezerwat botaniczno-zoologiczny - 68,2 ha. Szlak biegnący przez rezerwat ma dwa kilometry długości. Nie jest to odcinek łatwy do przebycia: podążania ścieżką nie ułatwia brak jakiekolwiek nawierzchni ułożonej przez człowieka, strome zbocza, potok zasilany licznymi źródełkami, powalone drzewa, przez które trzeba przeleźć, zagłębienia terenu wypełnione wodą (torfowiska niskie) i inne wyzwania czyhające w wiekowym lesie.
+1
Opinie