Mokas to granitowa piramida o nieregularnym kształcie i wymiarach 3,3 x 3,6 m, mający wysokość 2,8 m. Po stronie zachodniej kamienia wykuto rok 1866 i krzyżyk; po stronie południowo-wschodniej - rok 1813 oraz litery M i J na północy oraz L i M na wschodzie. Obok, nieco niżej leży kamień o wymiarach 1,1 m x 1,4 m – jest to syn o imieniu Mokiukas. Mokienė, matka i żona, jak dowiadujemy się z opowieści ludowych, leży na dnie jeziora Tauroginie, gdzie od czasu do czasu zahaczają o nią sieci rybackie. Legenda opowiada o tym, że w swoim czasie mieszkał tu mężczyzna o imieniu Mokas. Miał żonę i syna. Ciężko pracująca rodzina Mokasa pracowała za cały ród. W końcu jednak Mokas, rozgniewany lenistwem ludzi, sam zaprzestał pracy, co sprowadziło na niego złorzeczenie okolicznych. Postanowił więc przeprawić się z rodziną na drugi brzeg jeziora Tauroginie, każąc swojej żonie i synowi, by płynęli nie oglądając się za siebie. Żona nie posłuchała rady lubego, obejrzała się i utonęła. Mężowi i synowi udało się przeprawić na drugą stronę jeziora, ale obaj byli tak pogrążeni w żałobie po stracie kochanej żony i matki, że zamienili się w kamienie... Głazy w Szejmotach są jednymi z nielicznych litewskich miejsc kultowych, które słyną jako źródła rozległej wiedzy i mądrości. Jeszcze do niedawna miejscowa ludność wysyłała nieuków i ciemnotę do tych kamieni, mówiąc: Idź do Mokasa, może cię czegoś nauczy! Zwyczaj czerpania wiedzy w miejscu świętym ma związek z religią Bałtów, mianowicie z rytuałami i składaniem ofiar. XIX-wieczne daty wyryte w kamieniu, a także znak krzyżyka wielkości piędzi, świadczą o tym, że miejsce święte w Szejmotach funkcjonowało aż do początku XX wieku, kiedy to zostało przekształcone w obiekt turystyczny.
+3
Opinie