Grodzisko Rudamina – Grodzisko Prelomčiškė – Grodzisko Radžiūnai – Grodzisko Alytus – Muzeum Pamięci Vincasa Krėvė-Mickevičiusa – Grodzisko Merkinė – Wzgórze Kloniai (Wydma Gajdziai) – Šaudzyklos – Centrum Turystyczne Dzukijskiego Parku Narodowego w Marcinkonys – Wystawa pasieki pszczelarskiej Drevėna – Margionys –Centrum Informacyjne Girios Aidas – Wieś Švendubrė z Wielkim Kamieniem i widokiem na dolinę Raigarda – Leipalingis
Długość trasy od granicy polsko-litewskiej: ok. 220 km.
Czas trwania – 2 dni Nocleg możliwy w jednym z wielu gospodarstw agroturystycznych nad jeziorami Dusia lub Meteliai, w Alytusie lub Druskienikach. Nocleg wymaga rezerwacji z wyprzedzeniem. Szczegółowe informacje dostępne w centrach informacji turystycznej.
Wyrusz w podróż, w której każdy krok prowadzi głębiej w przeszłość – do tajemniczej ziemi Jaćwingów, gdzie grodziska pamiętają bohaterskie walki, legendy ożywają w szeleszczących lasach, a w odbiciach wód rzek i jezior wciąż czuć oddech dawnych bogów. To trasa, w której splatają się majestat natury, echa historii i magia opowieści.
Podróż rozpoczyna się od grodziska w Rudaminie, gdzie niegdyś dumnie wznosił się zamek księcia Ringaudasa. Po wejściu na wzgórze poczujesz, jak cichy wiatr niesie echo bitew i szepty legend – może nawet usłyszysz kroki dzielnej dziewczyny Raudonė. Mówi się, że w grodzisku ukryte są zaklęte skarby, a rozległa panorama w oddali przypomina o niezmiennych horyzontach czasu.
Położone nad brzegiem jeziora Dusia grodzisko w Prelomčiškės strzeże legendę o dziewczynie o imieniu Onelė i diable, który jej się oświadczył – to on, według podań, usypał to wzgórze. Po wejściu na szczyt zobaczysz „Morze Dzūków” i poczujesz tajemnicze połączenie wody i ziemi, gdzie mity stapiają się z rzeczywistością.
W rezerwacie botanicznym Vidzgiris, nad brzegiem Niemna wznosi się grodzisko w Radžiūnai, otoczone ścieżkami edukacyjnymi o łącznej długości 9 kilometrów. Legenda głosi, że to wzgórze usypali dwaj bracia - książęta, a znaleziska archeologiczne świadczą o osadzie istniejącej tu już w II–V wieku.
Grodzisko w Alytusie to miejsce, gdzie wciąż żyje legenda o Alytasie i kapłance Mirgrausėlė. W pobliskim strumieniu Alytupis żyją ponoć magiczne żaby – mówi się, że przynoszą miłość. W pobliżu znajduje się najwyższy pieszy most w Litwie, z którego Niemen rozpościera się niczym z perspektywy dawnych bogów.
Legendy o grodziskach to żywa forma pamięci, ukazująca światopogląd przodków. Podobnie jak przysłowia, powiedzenia i pieśni ludowe, które zbierał Vincas Krėvė-Mickevičius. W muzeum pamięci pisarza w Subartonys zobaczysz rękopisy, osobiste przedmioty i usłyszysz opowieści o codzienności, którą pisarz tak mistrzowsko oddawał w swoich dziełach.
Ze szczytu grodziska w Merkinė roztacza się imponujący widok na ujście Niemna i Merkysa – jakby sama natura zdecydowała się tu spotkać. To jedno z najstarszych osiedli na Litwie, gdzie prawdopodobnie sam Jagiełło nadał prawa miejskie Mereczy i Wilnu.
Ten region wyróżnia się wyjątkowo lekką i piaszczystą glebą, a Góra Gaidžio (Koguta) – żywa, przesuwająca się kontynentalna wydma wśród lasów – zachwyca białym piaskiem i formami tworzonymi przez wiatr. Można tu poczuć prawdziwego ducha nadmorskiego krajobrazu, tylko zamiast fal towarzyszy ci świst drobin piasku.
Piaszczyste tereny są tu wszędzie – na równinach, wzgórzach i brzegach rzek.Góra Šaudzyklos – piaszczyste urwisko pamiętające czasy wojny – dziś jest miejscem spokoju i refleksji. Podczas okupacji polskiej działała tu strzelnica, później przejęta przez Niemców. U podnóża góry zbudowano drewniane tory z wagonikiem-celem, do którego strzelano z domku stojącego na skraju lasu. Nietrafione kule zatrzymywał wysoki stok.
Jedna z największych pod względem powierzchni litewskich wsi, z autentyczną drewnianą architekturą i żywą etnografią – Marcinkonys. Tu mieści się Centrum Odwiedzających Parku Narodowego Dzūkiji, gdzie poznasz rytuały, rzemiosła i tajemnice dawnych mieszkańców – od odlewania świec po ludowe pieśni towarzyszące ludziom od narodzin do śmierci.
Symbol żywej więzi człowieka z naturą – stare barcie w drzewach – można zobaczyć z bliska w ekspozycji bartnictwa.
Wszystkie troski podróży, jak mówią mieszkańcy wsi Margionys, może zmyć źródło źródełko „Bobos daržo“ – miejsce, gdzie krystalicznie czysta woda, bulgoczące źródełka i rosnąca obok czteropienna lipa tworzą wyjątkową aurę.
Zaledwie kilka kilometrów dalej znajduje się muzeum „Girios aidas“. W domku, który wygląda jakby wyszedł z bajki, natura i sztuka łączą się w jedno – ekspozycje poświęcone życiu lasu i pełne mitów rzeźby z drewna pozwalają poczuć ducha puszczy.
Dalej droga prowadzi do wsi Švendubrė, której uliczki zachowały obraz XIX-wiecznej dzūkijskiej wsi. Znajdziesz tu jeden z najbardziej imponujących obiektów mitologicznych – Kamień Diabła. Mówi się, że przykrywa on wejście do zapadniętego pod ziemię miasta Raigardas. Ta okolica zainspirowała M. K. Čiurlionisa do stworzenia słynnego tryptyku „Raigardas”.
Podróż kończy się w Leipalingis, miasteczku, którego nazwa pamięta czasy Jaćwingów. Odwiedź stary dwór, przespaceruj się po parku, a jeśli trafisz tu latem – weź udział w Święcie Jaćwingów, gdzie ożywają dawne rytuały, rzemiosła i wojowniczy duch przodków.
Ten szlak to nie tylko spacer po naturze, ale i tajemnicza podróż do świata mitologii Bałtów: źródeł, w których rodzą się dzieci, kamieni kryjących podziemne miasta, miejscowości, których nazwy pamiętają czasy Jaćwingów. Tu wszystko oddycha legendą, a spokój lasów zaprasza do wsłuchania się w głos dawnej Litwy.
.jpg)
_5_11zon.jpg)
_1_11zon.jpg)
.jpg)
_4_11zon.jpg)
_5_11zon.jpg)
_8_11zon.jpg)
Opinie