PAJEVONYS

Pajevonys jest wymieniany jako dawna osada prusko-jotwingska z 1524 roku, wraz ze wszystkimi rytuałami. Mówi się, że to miejsce było pierwszą administracyjną stolicą Sudowii (Jotwingii) oraz duchowym centrum kapłanów – książąt (księży).
Uważa się, że na tym terenie stało aż sześć świątyń poświęconych Perkūnasowi, Pergale, Perżadzie, Troicy, Perpačiowi i Peramžiowi. To miejsce przypomina czasy, kiedy starożytni kapłani zbierali się na wzgórzu Žinyčia, gdzie dziś stoi Kościół św. Jana Chrzciciela.
Dr Jonas Basanavičius również spekulował w swoim dziele „Opisy litewskich zamków”, że na tym wzgórzu w starożytności znajdowała się świątynia (święte miejsce starej wiary).
Pajevonys zdobi rzeźba „Legenda o Pajevonys”, która ilustruje wojnę między królem a królową. Król umocnił się na grodzisku, a królowa na wzgórzu, gdzie obecnie stoi kościół. Królowa, nie chcąc przelewać dużo krwi, zgodziła się rozstrzygnąć spór pojedynkiem. Podczas pojedynku królowa zabiła króla kamieniem rzuconym z procy, a on został pochowany na grodzisku. Królowa, dziękując bogu za zwycięstwo, zbudowała kościół w Pajevonys.
W miasteczku znajduje się również majestatyczny pomnik Wielkiego Księcia Witolda, w pobliżu starych grodzisk, wśród których mówi się, że istniały podziemne tunele.
Jeśli zapytasz miejscowych, co krótko mogą powiedzieć o Pajevonys, większość po prostu odpowie, że Pajevonys to środek ziemi. Na rynku miasteczka znajduje się kopiec ziemi z częściowo „odsłoniętym” głazem, wybranym jako archeologiczne odsłonięcie, by uczcić to powiedzenie. Jakby „odkrywając” część kopca, „odnaleziono” potężny głaz – być może środek ziemi.
Okolice miasteczka przyciągają miłośników przyrody – tutaj meandruje rzeka Jevonis, zielenieje las Tadarinė, a w pobliżu góruje grodzisko Dabravolė. Pajevonys zaprasza do zanurzenia się w świat historii i mitów Bałtów oraz do cieszenia się spokojem między wzgórzami i sosnowymi lasami.