GRODZISKO PAJEVONIS (KUNIGIŠKIAI)

Grodzisko Pajevonis (Kunigiškiai), zwane również Wzgórzem Zamkowym, to imponujący zabytek archeologiczny i historyczny wpisany do rejestru nieruchomego dziedzictwa kulturowego o znaczeniu krajowym. Wznosi się między strumieniami Skardupis i Ėglupis na dużym cyplu, którego zbocza osiągają nawet 10 metrów wysokości. Platforma grodziska ma owalny kształt, mierzy 150 na 76 metrów, otoczona jest masywnymi wałami i fosami przypominającymi dawne fortyfikacje obronne. Uważa się, że w tym miejscu ludzie mieszkali już w pierwszych wiekach naszej ery – archeolodzy znaleźli tu rzymskie monety wybite za panowania cesarzy Kaliguli, Tyberiusza i Klaudiusza. Podczas wykopalisk przeprowadzonych w latach 1963–1964 odnaleziono mosiężne fibule, pierścienie spiralne, szpilki i inne ozdoby, które są obecnie przechowywane w Litewskim Muzeum Narodowym. Wokół grodziska rozciągała się osada u podnóża o powierzchni 12 hektarów, świadcząca o dużym i kwitnącym centrum handlu i rzemiosła. Przy ścieżce prowadzącej na grodzisko stoi rzeźba starożytnego Krivia, jakby strzegąca tego miejsca i jego tajemnic. Według podań nocami nadal migoczą tu światła, zapalane przez duchy Jotvingów, strzegących swoich świętych miejsc. Mówi się również, że w dawnych czasach grodzisko Kunigiškiai miało podziemne połączenie z Wzgórzem Žinyčia w mieście Pajevonis, gdzie obecnie stoi kościół. Grodzisko Pajevonis to miejsce, gdzie żywa historia i mity łączą się w tajemniczy krajobraz pełen legend.