Dawno, dawno temu dolinę pomiędzy grodziskiem Bredeście a jeziorem Sarty porastała rozległa dąbrowa. Ten święty las dębowy ludzie określali mianem Tiltalemiškis (Tilteliomiškis). Ludzie pamiętają, że w swoim czasie w miejscu tym znajdował się most (lit. tiltas – przyp.tłum.), któremu przypisywano znaczenie mitologiczne. Łączył wzgórze dusz zmarłych (lit. – vėlė – przyp.tłum.), grodzisko Wielikuszki i górę zamkową Bredeście. Nazwa lasu pochodzi właśnie od wyrazu most. Z dawnego lasu dębowego ostało kilka dębów, z których najbardziej majestatycznym jest dąb Bredeście, a dowodem jego sakralnego wymiaru jest ołtarz zbudowany przez Bałtów. Dąb Bredeście jest bratem najgrubszego dębu na Litwie - wiekowego okazu ze Stalmujży, który jest świadkiem burzliwej historii Litwy. Korona ma soczysty kolor zielony, pięknie rozkwita na wiosnę, a na jesieni pokrywa całą ziemię żołędziami, zaś pod względem długowieczności jego jedynym rywalem jest bodajże najstarszy dąb w Europie - dąb w Stalmujży, który szybko zanika. Dokładny wiek drzewa nie jest znany, specjaliści przypuszczają, że liczy 700 lat. Drzewo osiągnęło dojrzałość i obecnie znajduje się w fazie stagnacji. Dąb jest bohaterem wielu legend i podań. Miejscowi twierdzą, że środowisko dębu jest wyjątkowe, o czym świadczy chociażby aleja, wzdłuż której rosną dorodne dęby, lipy i klony, a także ołtarz z pozostałościami pogańskich akcentów rytualnych. W jeden z dębów uderzył piorun, dlatego jego pień przypomina zabliźnioną ranę. Piorun przepołowił również inny ogromny dąb, ale drzewo szybko się zagoiło. Z pnia trzeciego dębu wyrósł z kolei młody dębek. Dąb Bredeście rośnie na prywatnej działce.

+4
Opinie